PRACA PRZEGLĄDOWA
Patomechanizmy szumów usznych – przegląd wybranych hipotez
 
Więcej
Ukryj
1
Instytut Fizjologii i Patologii Słuchu, Światowe Centrum Słuchu, Warszawa/Kajetany
 
 
Data publikacji: 03-11-2020
 
 
Autor do korespondencji
Iwona Niedziałek   

Światowe Centrum Słuchu, Klinika Audiologii i Foniatrii, ul. Mokra 17, Kajetany, 05-830 Nadarzyn, e-mail: i.niedzialek@ifps.org.pl
 
 
Now Audiofonol 2014;3(1):15-19
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Tinnitus jest percepcją dźwięku bez zewnętrznego źródła stymulacji akustycznej. Większość osób habituuje fantomowe dźwięki, jednakże około 1–2% ludzi odczuwa szumy uszne jako bardzo dokuczliwe, pogarszające jakość ich życia. Z uwagi na fakt, że szumy są często związane z niedosłuchem pochodzenia ślimakowego, źródła ich generacji upatrywano w ślimaku. Dzięki współczesnym metodom neuroobrazowania możliwa stała się identyfikacja regionów w ośrodkowym układzie nerwowym związanych z szumami. Deprywacja słuchowa powoduje wzrost neuronalnej aktywności, jej synchronizację, zmiany w tonotopowej organizacji centralnych ośrodków słuchowych oraz zmiany poza układem słuchowym odpowiedzialne za powstawanie szumów. Celem artykułu jest przedstawienie hipotez na temat różnych patomechanizmów powstawania szumów usznych.
 
REFERENCJE (26)
1.
Skarżyński H. Szumy uszne w życiu codziennym. Warszawa: Instytut Fizjologii i Patologii Słuchu; 2000.
 
2.
Fabijańska A. Badania epidemiologiczne szumów usznych i nadwrażliwości słuchowej na świecie i w Polsce. W: Skarżyński H, red. Warszawa: Instytut Fizjologii i Patologii Słuchu; 1998, 35–41.
 
3.
Raj-Koziak D. Analiza częstości występowania szumów usznych u dzieci w wieku szkolnym. Rozprawa na stopień doktora nauk medycznych. Warszawa; 2013.
 
4.
Bartnik G. Szumy uszne i nadwrażliwość słuchowa. Warszawa: Instytut Fizjologii i Patologii Słuchu; 2010.
 
5.
Welch D, Dawes D. Personality and perception of tinnitus. Ear Hear, 2008; 29(5): 684–92.
 
6.
McCormac A, Edmondson-Jons M, Fortnum H, Middleton H, Munro K, Moore D. The prevalence of tinnitus and relationship with neuroticism in a middle-aged UK population. J Psychosom Res, 2013; 76(1): 56–60.
 
7.
Seidman M, Standring R, Dornhoffer J. Tinnitus: Current understanding and contemporary managment. Curr Opin Otolaryngol Head Neck Surg, 2010; 18: 363–8.
 
8.
Wolf A, Honaker J, Decker N. Exploring the association of hearing loss with diabetes mellitus: A critical reviev. Semin Hear, 2011; 32: 332–42.
 
9.
Langguth B, Kreuzer P, Klejniung T, Ridder D. Tinnius: causes and clinical managment. Lancet Neurol, 2013;12: 920–30.
 
10.
Gompel J, Danner C, Zhang AN, Samy J, Loveren HR, Agazzi S. Acustic neuroma observation associated with an increase in symptomatic tinnitus: results of the 2007–2009 Acoustic Neuroma Association survey. J. Neurosurg, 2013; 119(4): 864–8.
 
11.
Simmons R, Dambra Ch, Lobarinas E, Stocking Ch, Salvi R. Head, neck and eye movements the modulate tinnitus. Semin Hear, 2008; 29: 361–70.
 
12.
Salvi R, Langguth B, Kraus S, Landgrebe M, Allman B, Ding D, Lobarinas E. Tinnitus and hearing loss and changes in hipocampus. Sem Hear, 2011; 32: 203–11.
 
13.
Rauschecker JP, Leaver AM, Muhlau M. Tuning out the noise: limbic-auditory interactions in tinnitus. Neuron, 2010; 66(6): 819–26.
 
14.
Lewandowska M, Milner R, Ganc M, Niedziałek I, Karpiesz L, Wolak T, Skarżyński H. Bioelektryczna aktywność spoczynkowa mózgu osób z obustronnymi szumami usznymi. Nowa Audiofonologia, 2013; 2(3): 40–6.
 
15.
Jastreboff PJ, Hazell J. Optimal sound use in TRT – theory and practice. Proceedings of the Sixth International Tinnitus Seminar, Cambridge, UK, 1999.
 
16.
Zimmermann U, Femin C. Shape deformation of the organ of Corti associated with lenght changes of outer hearing cell. Acta Otolaryngologic, 1996; 116: 395–400.
 
17.
Zenner HP, Ernst A. Cochlear motor tinnitus, transduction tinnitus, and signal transfer tinnitus; three models of cochlear tinnitus. W: Vernon J, Moller A, red. Mechanisms of tinnitus. Boston: Allyn and Bacon; 1995, 237–55.
 
18.
Jastreboff PJ. Tinnitus as a phantom perception: theories and clinical implication. W: Vernon J, Moller A, red. Mechanisms of tinnitus. Boston: Allyn and Bacon; 1995, 73–95.
 
19.
Denk D, Heinzl H, Franz P, Ehrenberger K. Caroverine in tinnitus treatment: a placebo-controlled blind study. Acta Otolaryngol, 1997; 117(6): 825–30.
 
20.
Pinkert PK, Gitter AH, Zenner HP. GABA-Receptors in cochlear outer hair cells. Hearing Research, 1991; 53: 131–40.
 
21.
Harrison RV, Nagasawa A, Smith DW. Reorganization of auditory cortex after neonatal high frequency cochlear hearing loss. Hear Res, 1991; 54: 11–9.
 
22.
Eggermont R, Caspary DM, Shore SE, Melcher JR, Kaltenbach JA. Ringing ears: the neuroscience of tinnitus. J Neurosci, 2010; 30(45): 14792–9.
 
23.
Vanneste S, Song JJ, De Ridder D. Tinnitus and musical hallucinosis: the same but more. Neuroimage, 2013; 82: 373–83.
 
24.
Galazyuk A, Wenstrup J, Hamid M. Tinnitus and undrelying brain mechanisms. Cur Opin Otolaryngol Head Neck Surg, 2012; 20: 409–15.
 
25.
Deniz M, Bayazit Y, Celenk F. Significance of serotonin transporter gene polymorphism in tinnitus. Otol Neurootol, 2009; 31(1): 19–24.
 
26.
Rauschecker J, Leaver A, Muhlau M. Tuning out the noise: Limbic-auditory interactions in tinnitus. Neuron, 2010; 66(6): 819–26.
 
Scroll to top