PRAKTYKA KLINICZNA
Zmiany w krtani w przebiegu laryngomalacji u niemowląt
 
Więcej
Ukryj
1
Instytut Fizjologii i Patologii Słuchu, Światowe Centrum Słuchu, Klinika Audiologii i Foniatrii, Warszawa/Kajetany
 
2
Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina, Katedra Audiologii i Foniatrii, Warszawa
 
3
Międzyośrodkowe Studenckie Koło Naukowe przy Światowym Centrum Słuchu Instytutu Fizjologii i Patologii Słuchu, Warszawa/Kajetany
 
4
SKN Sekcja Otolaryngologiczna przy Zakładzie Niewydolności Serca i Rehabilitacji Kardiologicznej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, Warszawa/Kajetany
 
 
Data publikacji: 29-10-2020
 
 
Autor do korespondencji
Aleksandra Panasiewicz   

Światowe Centrum Słuchu, Klinika Audiologii i Foniatrii, ul. Mokra 17, Kajetany, 05-830 Nadarzyn, Warszawa/Kajetany, e-mail: a.panasiewicz@ifps.org.pl
 
 
Now Audiofonol 2016;5(2):41-46
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Wstęp:
Laryngomalacja jest najczęstszą wrodzoną wadą krtani. Odpowiada za około 65–75% przypadków wrodzonego stridoru. Etiologia choroby pozostaje niejasna. Skutkiem laryngomalacji jest zapadanie się podczas wdechu wiotkich chrząstek górnego piętra krtani. Laryngomalacja w większości przypadków ustępuje samoistnie, a interwencji chirurgicznej wymaga około 10% dzieci z bardzo ciężkim przebiegiem choroby. Rozpoznanie opiera się na wywiadzie i laryngoskopii bezpośredniej bez intubacji. Obecnie coraz częstsze zastosowanie ma wideolaryngoskopia.

Cel pracy:
Celem pracy była analiza obrazu krtani uzyskanego w badaniu wideolaryngoskopowym u niemowląt diagnozowanych w Klinice Audiologii i Foniatrii Instytutu Fizjologii i Patologii Słuchu z powodu podejrzenia laryngomalacji.

Materiał i metody:
Niemowlęta z laryngomalacją wyselekcjonowano z 910 dzieci, które w latach 2009–2014 zgłosiły się do Kliniki Audiologii i Foniatrii IFPS z objawami zaburzeń oddychania lub/i zaburzeń głosu. Grupę badaną stanowiło 20 niemowląt (5 dziewczynek i 15 chłopców, 2–9 m.ż.). Wszystkich pacjentów poddano kompleksowemu badaniu laryngologiczno-foniatrycznemu, ze szczególnym uwzględnieniem badania wideonasolaryngoskopowego. Endoskopię wykonano z dojścia przez nos, przy użyciu fiberoskopu firmy Xion o średnicy 3,2 mm. Wyniki badań oraz filmy i zdjęcia poddano analizie retrospektywnej oraz porównawczej.

Wyniki:
Przeprowadzone badania pozwoliły na rozpoznanie laryngomalacji u wszystkich pacjentów. Objawy uwidocznione w badaniu wideonasofiberoskopowym to, występujące w różnych zestawieniach, zapadanie się fałdów nalewkowo-nagłośniowych, zapadanie się chrząstek nalewkowatych oraz nagłośnia zwinięta w kształcie litery Ω. Zaobserwowano, że tylko jeden objaw endoskopowy występował u 9 pacjentów, u 9 obecne były jednocześnie dwa z nich, natomiast u 2 potwierdzono współwystępowanie wszystkich 3 objawów. Dodatkowo u 2 niemowląt stwierdzono, nieopisywany dotąd w literaturze, przerost fałdów rzekomych.

Wnioski:
W przebiegu laryngomalacji występują zarówno izolowane, jak i współistniejące zaburzenia strukturalno-anatomiczne. Endoskopia umożliwia klasyfikację wrodzonej wiotkości krtani na podstawie anatomicznych przyczyn jej występowania. Stosowane obecnie klasyfikacje laryngomalacji zawierają jedynie najczęstsze izolowane zaburzenia anatomiczne. Wykorzystanie obrazów uzyskanych podczas nasofiberoskopii u pacjentów, którzy nie wymagają interwencji chirurgicznej, mogłoby posłużyć stworzeniu nowego systemu klasyfikacji, uwzględniającego zarówno zaburzenia izolowane, jak i złożone.

 
REFERENCJE (21)
1.
Fattah HA, Gaafar AH, Mandżur ZM. Laryngomalacia: Diagnosis and management. EJENTAS, 2011; 12: 149–53.
 
2.
Martins RHG, Dias NH, Castilho EC, Trindade SHK. Endoscopic findings in children with stridor. Rev Bras Otorrinolaringol, 2006; 72(5): 649–53.
 
3.
Rotter MJ. Congenital laryngeal anomalies. Braz J Otorhinolaryngol, 2014; 80(6): 533–39.
 
4.
Daniel M, Cheng A. Neonatal stridor. Int J Pediatr, 2012; 2012: 859104.
 
5.
Lima TMA, Gonçalves DU, Gonçalves LV, Reis PAC, Lana ABS, Guimarães FF. Flexible nasolaryngoscopy accuracy in laryngomalacia diagnosis. Rev Bras Otorrinolaringol, 2008; 74(1): 29–32.
 
6.
Thompson DM. Abnormal sensorimotor integrative function of the larynx in congenital laryngomalacia: a new theory of etiology. Laryngoscope, 2007; 117(6 Pt. 2 Suppl. 114): 1–33.
 
7.
Landry AM, Thompson DM. Laryngomalacia: Disease presentation, spectrum, and management. Int J Pediatr, 2012; 2012: 753526.
 
8.
Hadfield PJ, Albert DM, Bailey CM, Lindley K, Pierro A. The effect of aryepiglottoplasty for laryngomalacia on gastro-oesophageal reflux. Int J Pediatr Otorhinolaryngol, 2003; 67(1): 11–14.
 
9.
Ayari S, Aubertinb G, Girschig H, Van Den Abbeeled T, Denoyellee F, Couloignierf V i wsp. Management of laryngomalacia. Eur Ann Otorhinolaryngol Head Neck Dis, 2013; 130(1): 15–21.
 
10.
Ayari S, Aubertin G, Girschig H, Van Den Abbeele T, Mondain M. Pathophysiology and diagnostic approach to laryngomalacia in infants. Eur Ann Otorhinolaryngol Head Neck Dis, 2012; 129(5): 257–63.
 
11.
Bertrand P, Navarro H, Caussade S, Holmgren N, Sánchez I. Airway anomalies in children with Down syndrome: endoscopic findings. Pediatr Pulmonol, 2003; 36(2): 137–41.
 
12.
Naito Y, Higuchi M, Koinuma G, Aramaki M, Takahashi T, Kosaki K. Upper airway obstruction in neonates and infants with CHARGE syndrome. Am J Med Genet A, 2007; 143A(16): 1815–20.
 
13.
Thapa R, Mallick D, Ghosh A, Ghosh A. Waardenburg syndrome associated with laryngomalacia. Singapore Med J, 2009; 50(12): e401.
 
14.
Sivan Y, Ben-Ari J, Soferman R, DeRowe A. Diagnosis of laryngomalacia by fiberoptic endoscopy: Awake compared with anesthesia-aided technique. Chest, 2006; 130(5): 1412–18.
 
15.
Moumoulidis I, Gray RF, Wilson T. Outpatient fibre-optic laryngoscopy for stridor in children and infants. Eur Arch Otorhinolaryngol, 2005; 262(3): 204–47.
 
16.
Berkowitz RG. Neonatal upper airway assessment by awake flexible laryngoscopy. Ann Otol Rhinol Laryngol, 1998; 107(1): 75–80.
 
17.
Sittel Ch. Pathologies of the larynx and trachea in childhood. GMS Curr Top Otorhinolaryngol Head Neck Surg, 2014; 13: Doc09.
 
18.
Waters KA, Woo P, Mortelliti AJ, Colton R. Assessment of the infant airway with videorecorded flexible laryngoscopy and the objective analysis of vocal fold abduction. Otolaryngol Head Neck Surg, 1996; 114(4): 554–61.
 
19.
Holinger LD, Konior RJ, Surgical management of severe laryngomalacia. Laryngoscope. 1989; 99(2): 136–42.
 
20.
Olney DR, Greinwald JH Jr, Smith RJ, Bauman NM. Laryngomalacia and its treatment. Laryngoscope, 1999; 109(11): 1770–75.
 
21.
Kay DJ, Goldsmith AJ. Laryngomalacia: a classification system and surgical treatment strategy. Ear Nose Throat J, 2006; 85(5): 328–31, 336.
 
Scroll to top