PRACA BADAWCZA
Implant ślimakowy z perspektywy osób dorosłych z głuchotą postlingwalną – badanie jakościowe
,
 
,
 
,
 
 
 
Więcej
Ukryj
1
Klinika Rehabilitacji, Instytut Fizjologii i Patologii Słuchu, Polska
 
2
Zakład Audiologii Eksperymentalnej, Instytut Fizjologii i Patologii Słuchu, Polska
 
3
Klinika Oto-Ryno-Laryngochiurgii, Instytut Fizjologii i Patologii Słuchu, Polska
 
 
A - Koncepcja i projekt badania; B - Gromadzenie i/lub zestawianie danych; C - Analiza i interpretacja danych; D - Napisanie artykułu; E - Krytyczne zrecenzowanie artykułu; F - Zatwierdzenie ostatecznej wersji artykułu;
 
 
Data publikacji: 29-03-2022
 
 
Autor do korespondencji
Joanna Kobosko   

Zakład Audiologii Eksperymentalnej, Instytut Fizjologii i Patologii Słuchu, Mochnackiego, 10, 02-042, Warszawa, Polska
 
 
Now Audiofonol 2022;11(1):31-42
 
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Wprowadzenie:
Implantacja ślimakowa stanowi bardzo skuteczną metodę leczenia głuchoty nabytej postlingwalnie, tj. po opanowaniu systemu językowego. Celem pracy jest odpowiedź na pytanie o motywy podjęcia decyzji o implancie ślimakowym, a także pytania dotyczące pozytywnych i negatywnych stron tego elektronicznego urządzenia umożliwiającego słyszenie z perspektywy jego dorosłych użytkowników, którzy utracili słuch postlingwalnie.

Cel:
Celem pracy było zidentyfikowanie motywów podjęcia decyzji o poddaniu się operacji wszczepienia implantu ślimakowego, a także zbadanie, jakie są pozytywne i negatywne strony tego elektronicznego urządzenia z perspektywy jego dorosłych użytkowników, którzy utracili słuch postlingwalnie.

Materiał i metody:
W badaniu uczestniczyło 230 osób dorosłych z głuchotą postlingwalną zaopatrzonych w 1 lub 2 implanty ślimakowe. Materiał badawczy stanowiły wypełnione przez uczestników ankiety przesłane drogą pocztową. Wskaźnik odpowiedzi zwrotnych wyniósł 39%, co oznacza, że odpowiedziało 90 osób (w tym 49 kobiet i 41 mężczyzn). Wiek badanych wynosił od 24 do 80 lat (M = 57,5; SD = 12,8). Badani odpowiadali na zawarte w ankiecie 3 pytania dotyczące motywów decyzji o poddaniu się operacji wszczepienia implantu (implantów) ślimakowego (retrospektywnie), a także odnoszące się do pozytywnych i negatywnych stron tego urządzenia. Otrzymane w ten sposób wypowiedzi poddano analizie jakościowej z wykorzystaniem metody analizy treści (ang. Content Analysis).

Wyniki:
Okazało się, że w odniesieniu do motywacji dotyczącej decyzji o poddaniu się operacji wszczepienia CI najwięcej wypowiedzi dotyczyło samej „utraty słuchu” (15%) i „chęci słyszenia” (15%), a także „sfery społecznej” (14%), obejmującej relacje i komunikowanie się z innymi ludźmi zarówno w życiu codziennym, jak i rodzinnym i towarzyskim. Wśród pozytywnych stron CI najczęściej wymieniano możliwości „odbioru dźwięków otoczenia i mowy (słyszenie)” (25%), następnie „rozumienie mowy i komunikowanie się” (16%), a także możliwość nawiązywania i utrzymywania relacji społecznych (15%). Sporo miejsca zajęły też wypowiedzi odnoszące się do poprawy ogólnej jakości życia (10%) czy też poprawy w sferze psychologicznego funkcjonowania (10%). Niemalże trzy czwarte uczestników badań (71,5%) nie zgłaszało negatywnych stron korzystania z CI, a pozostali najczęściej wskazywali na ograniczenia techniczno-organizacyjne (23%), medyczne (8%) i ograniczenia w percepcji słuchowej, tj. na trudności w rozumieniu mowy i porozumiewaniu się w hałasie i w warunkach utrudniających odbiór mowy (8%).

Wnioski:
Otrzymane rezultaty potwierdzają ogromną rolę implantów ślimakowych w życiu ich użytkowników z głuchotą postlingwalną, zwłaszcza w takich sferach jak: percepcja słuchowa mowy i dźwięków otoczenia, komunikowanie się z innymi ludźmi i relacje społeczne. Jednakże istnieje duże zróżnicowanie w percepcji zarówno pozytywnych, jak i negatywnych stron implantu ślimakowego, a także motywów leżących u podstaw decyzji o poddaniu się operacji wszczepienia CI u osób ogłuchłych po opanowaniu mowy i języka.

Scroll to top