STUDIUM PRZYPADKU
Monitorowanie negatywnych skutków słuchania muzyki za pomocą aplikacji mobilnej - doniesienia wstępne
,
 
Edyta Pilka 1, C-F
,
 
,
 
 
 
Więcej
Ukryj
1
Zakład Audiologii Eksperymentalnej, Światowe Centrum Słuchu, Instytut Fizjologii i Patologii Słuchu, Warszawa/Kajetany
 
2
Klinika Oto-Ryno-Laryngochiurgii, Światowe Centrum Słuchu, Instytut Fizjologii i Patologii Słuchu, Warszawa/Kajetany
 
 
A - Koncepcja i projekt badania; B - Gromadzenie i/lub zestawianie danych; C - Analiza i interpretacja danych; D - Napisanie artykułu; E - Krytyczne zrecenzowanie artykułu; F - Zatwierdzenie ostatecznej wersji artykułu;
 
 
Data nadesłania: 08-02-2023
 
 
Data ostatniej rewizji: 06-10-2023
 
 
Data akceptacji: 06-10-2023
 
 
Data publikacji: 16-11-2023
 
 
Autor do korespondencji
Małgorzata Pastucha   

Zakład Audiologii Eksperymentalnej, Światowe Centrum Słuchu, Instytut Fizjologii i Patologii Słuchu, ul. Mochnackiego 10, 02-042 Warszawa
 
 
Now Audiofonol 2023;12(2):98-107
 
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Wprowadzenie:
Nowoczesne technologie, zwłaszcza aplikacje mobilne, są coraz częściej wykorzystywane w różnych sektorach zdrowia publicznego. Aplikacje te nie tylko pozwalają na szybsze umówienie wizyty lekarskiej, lecz także stanowią doskonałą bazę do podejmowania szerokich działań profilaktycznych. Widoczne jest to również w dziedzinie audiologii, w której aplikacje mobilne są coraz częściej wykorzystywane w badaniach przesiewowych słuchu czy do kontrolowania nawyków słuchowych.

Cel:
Sprawdzenie za pomocą pomiaru emisji otoakustycznych (OAE), czy aplikacja mobilna w odpowiedni sposób informuje o możliwości narażenia słuchu na nadmierną ekspozycję na hałas przy zbyt długim słuchaniu muzyki. Wykorzystano aplikację HearAngel, która monitoruje muzyczne treści multimedialne odtwarzane na urządzeniu mobilnym.

Materiał i metody:
Aplikację przetestowano na 1 osobie z normą słuchową, słuchającej muzyki na urządzeniu mobilnym z systemem Android. Sprawdzano wpływ długości ekspozycji muzycznej na stan narządu słuchu. W tym celu wykorzystano badanie emisji otoakustycznych (OAE). Zmierzono trzy rodzaje OAE: OAE wywołane trzaskiem (CEOAE), OAE produktów zniekształceń (DPOAE) i emisje spontaniczne (SOAE). Do oszacowania czasu ekspozycji muzycznej posłużono się wewnętrzną miarą aplikacji – tzw. dzienną dawką dźwięku (DSA). Pomiary OAE wykonano dla: 100% DSA, 100% DSA + 10 minut, 100% DSA + 30 minut, 7 godzin.

Wyniki:
Niewielkie przekroczenie dziennego limitu wyliczonego za pomocą aplikacji nie powoduje znaczących zmian w poziomach odpowiedzi OAE. Pewne różnice są zauważalne dopiero po kilkugodzinnej ekspozycji na muzykę. Największe zmiany nastąpiły w SOAE. Amplituda wszystkich SOAE spadła dla DSA + 30 minut i dla 7 h.

Wnioski:
Wydaje się, że aplikacja HearAngel może być przydatnym narzędziem do monitorowania narażenia na hałas podczas słuchania muzyki na urządzeniach mobilnych. Jej działanie opiera się na pomiarach zarówno głośności, jak i czasu słuchania wybranych utworów muzycznych. Uzyskane wyniki są obiecujące i zachęcają do prowadzenia dalszych badań. SOAE wydają się najbardziej czułym na zmiany w układzie słuchowym typem OAE.

Scroll to top