Wprowadzenie:
Wady rozszczepowe wargi i/lub podniebienia dotyczą 2–3 na 1000 żywo urodzonych dzieci w Polsce. Według danych europejskich izolowane wady podniebienia to niespełna 8% wszystkich wad rozszczepowych. Najczęściej poszukiwaną wadą ukrytą jest podśluzówkowy rozszczep podniebienia. Celem pracy jest przedstawienie algorytmu postępowania diagnostycznego zawierającego palpacyjną i funkcjonalną ocenę podniebienia.

Materiał i metody:
Prezentowany w pracy algorytm diagnostyczny został oparty na otolaryngologiczno-foniatrycznym doświadczeniu klinicznym Instytutu Fizjologii i Patologii słuchu. Algorytm zawiera elementy oceny morfologiczno-czynnościowej aparatu artykulacyjnego w dysfunkcjach twarzowo-ustnych: ocenę podniebienia od strony jamy ustnej oraz od strony nosogardła.

Wyniki:
Na podstawie algorytmu diagnostycznego omówione zostały praktyczne aspekty wykorzystania oceny funkcjonalnej podniebienia w kontekście ryzyka niewydolności podniebienno-gardłowej po zabiegach adenotomii czy tonsillotomii, a także przygotowanie pacjenta z ryzykiem niewydolności podniebienno-gardłowej do operacji migdałków.

Wnioski:
Przed każdą kwalifikacją do adenotomii/ tonsillotomii wskazana jest wnikliwa ocena morfologiczno-czynnościowa obwodowego narządu artykulacyjnego ze szczególnym uwzględnieniem podniebienia miękkiego i twardego. Indywidualne podejście diagnostyczne do każdego pacjenta z podejrzeniem izolowanej wady podniebienia zakłada współpracę otolaryngologa, audiologa, foniatry oraz logopedy.