PRAKTYKA KLINICZNA
Zastosowanie badań akustycznych w ocenie stopnia nosowania u pacjentów z nosowaniem
,
 
,
 
 
 
Więcej
Ukryj
1
Instytut Fizjologii i Patologii Słuchu, ul. Zgrupowania AK „Kampinos” 1, 01-943 Warszawa
 
2
Światowe Centrum Słuchu, ul. Mokra 17, Kajetany, 05-830 Nadarzyn
 
3
Opolskie Centrum Słuchu i Mowy „Medincus”
 
 
Data publikacji: 05-11-2020
 
 
Autor do korespondencji
Renata Cudejko   

Opolskie Centrum Słuchu i Mowy „Medincus”, ul. Wiejska 122 B, 45-303 Opole; e-mail: r.cudejko@csim.pl
 
 
Now Audiofonol 2012;1(3):87-92
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Celem pracy było zastosowanie badań akustycznych: sonograficzne SPG i szybkiej transformanty Fouriera FFT w ocenie stopnia nosowania u pacjentów z nosowaniem oraz ustalenie skali nosowania. Materiał stanowił 46 pacjentów z nosowaniem otwartym z powodu zaburzeń organicznych (rozszczep podniebienia, krótkie podniebienie, niewydolnośc podniebienno gardłowa) oraz grupa kontrolna zdrowych osobników bez cech nosowania. Każdy z pacjentów miał wykonane badania laryngologiczne, ocenę odsłuchową nosowania, wykonaną próbę Czermaka, badanie fiberoskopowe nosogardła, badanie akustyczne w oparciu o MDVP Key system szybką transformantę Fouriera (FFT) i sonograficzne (SPG). W przeprowadzonych badaniach akustycznych najwięcej zmian charakterystycznych dla nosowania zauważono w strukturach harmonicznych podczas mówienia samogłoski „i” w paśmie częstotliwości zakresie od 450 Hz do 1500 Hz. Stanowi to pasmo o oktawę wyższe od częstotliwości podstawowej dla samogłoski „i”. Na podstawie przeprowadzonych badan akustycznych wyodrębniono obiektywną czterostopniową skalę nosowania otwartego. Badania SPG i FFT są badaniami pomocnymi w obiektywizacji oceny przebiegu rehabilitacji u pacjentów z nosowaniem otwartym.
 
REFERENCJE (7)
1.
Gildersleeve-Neumann Ch.E., Dalston R.M.: Nasalance Scores in Noncleft Individuals: Why Not Zero?. Cleft Palate-Craniofacial Journal, 2001; 38(2): 106–11.
 
2.
Hortis M.: Rozszczep wargi i/lub podniebienia – standard postępowania. www.standardy.pl.
 
3.
Niedzielska G.: Niewydolność podniebienno-gardłowa. Problemy laryngologiczne w codziennej praktyce. 2005; VI: 3–7.
 
4.
Opperbeck J.: Submucous cleft palate as a cause of rhinolalia aperta after tonsillectomy. Z Laryngol Rhinol Otol, 1979; 49(12): 805–8.
 
5.
Pruszewicz A.: Nosowanie. (W:) Pruszewicz A (red). Foniatria Kliniczna. PZWL, Warszawa 1972; 196–200.
 
6.
Skinder-Meredith A., Cartoski S., Graf N.: A Comparison of nasality measures between Children with Childhood Apraxia of Speech, childen with repaired Cleft palate, and Typically Developing children. Speechpathology, 12/13/2004.
 
7.
Vo-Napoli L.D., Montgomery A.A.: Examination of the standard deviation of mean nasalance scores in subjects with cleft palate: Implications for clinical use. Cleft Palate-Craniofacial Journal, 1991; 512–19.
 
Scroll to top