PRACA BADAWCZA
Subiektywna ocena jakości głosu w refluksowym zapaleniu krtani – doniesienie wstępne
 
Więcej
Ukryj
1
Wojewódzki Szpital Zespolony w Płocku, Poradnia Laryngologiczna
 
2
Instytut Fizjologii i Patologii Słuchu, Światowe Centrum Słuchu, Klinika Audiologii i Foniatrii, Warszawa/Kajetany
 
 
A - Koncepcja i projekt badania; B - Gromadzenie i/lub zestawianie danych; C - Analiza i interpretacja danych; D - Napisanie artykułu; E - Krytyczne zrecenzowanie artykułu; F - Zatwierdzenie ostatecznej wersji artykułu;
 
 
Data publikacji: 26-10-2020
 
 
Autor do korespondencji
Ewa Pomirska   

Wojewódzki Szpital Zespolony w Płocku, ul. Medyczna 19, 09-400 Płock, e-mail: pom.ewa@gmail.com
 
 
Now Audiofonol 2017;6(1):52-60
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Cel pracy:
Porównanie oceny percepcyjnej głosu w skali GRBAS ze wskaźnikiem niepełnosprawności głosowej (VHI) u pacjentów w przebiegu refluksu krtaniowo-gardłowego (LPR).

Materiał i metody:
Badania przeprowadzono u 34 osób w wieku od 18 do 74 lat z zaburzeniami głosu i obrazem refluksowego zapalenia krtani w badaniu wideolaryngostroboskopowym (VLS). Obraz laryngoskopowy zmian oceniano w skali patologii refluksowej RFS (ang. Reflux Finding Score). Subiektywnej oceny głosu dokonywano w skali percepcyjnej GRBAS, a samooceny głosu za pomocą wskaźnika niepełnosprawności głosowej VHI (ang. Voice Handicap Index). Oceniano wynik ogólny VHI oraz wartości uzyskane w podskalach – funkcjonalnej, emocjonalnej i fizycznej.

Wyniki i wnioski:
W grupie badanej u pacjentów z refluksem krtaniowo-gardłowym (LPR) przeważała lekka niesprawność głosu (68% badanych miało wynik ogólny wskaźnika VHI w granicach 0–30 punktów), 29% pacjentów prezentowało średnią niepełnosprawność głosu (VHI między 31 a 60 punktów), zaś wynik samooceny w granicach 61–120 punktów, określany jako poważna niesprawność głosu, uzyskało 9% badanych. Średnio wynik ogólny VHI wyniósł 29,88 pkt. W ocenie percepcyjnej głosu przeważał zapis G1R1B0A0S1 (38% badanych). Stwierdzono zależność pomiędzy stopniem chrypki (parametr G) a wartością wskaźnika niepełnosprawności głosowej VHI zarówno wyniku ogólnego, jak i poszczególnych jego podskal. Dla pozostałych parametrów R, B, A i S nie uzyskano istotnych statystycznie zależności. Zastosowanie subiektywnej oceny głosu w skali GRBAS i wskaźnika niepełnosprawności głosowej VHI jest wartościowym narzędziem u pacjentów z refluksem krtaniowo-gardłowym. Z uwagi na małą liczebność grupy badanej praca wymaga kontynuacji.

 
REFERENCJE (39)
1.
Koufman JA. The otolaryngologic manifestation of gastroesophageal reflux disease (GERD): a clinical investigation of 225 patients using ambulatory 24-hour pH monitoring and an experimental investigation of the role of acid and pepsin in the development of laryngeal injury. Laryngoscope, 1991; 101(Suppl. 53): 1–78.
 
2.
Koufman JA, Aviv IE, Casiano RR, Shaw GY. Laryngopharyngeal reflux: Positionstatement of the committee on speech, voice, and swallowing disorders of American Academy of Otolaryngology-Head and Neck Surgery. Otolaryngol Head Neck Surg, 2002; 127: 32–35.
 
3.
Domeracka-Kołodziej A. Krtań w refluksie przełykowo-gardłowo-krtaniowym. α-medica press; 2014.
 
4.
Domeracka-Kołodziej A. Refluks krtaniowo-gardłowy w praktyce foniatrycznej. Polski Przegląd Otolaryngologiczny, 2013; 2: 159–64.
 
5.
Koufman JA, Amin MR, Ponetti M. The prevalence of reflux in 113 consecutive patients with laryngeal and voice disorders. Otolaryngol Head Neck Surg, 2000; 123: 385–88.
 
6.
Sataloff RT, Castell D, Katz Ph, Sataloff D, Hawkshaw M: Reflux and other gastroenterologic conditions that may affect the voice. W: Sataloff RT, red. Professional Voice: The Science and Art of Clinical Care. Third Edition. San Diego: Plural Publishing, Inc.; 2005.
 
7.
Belafsky PC, Postma GN, Koufman JA. Laryngopharyngeal reflux symptoms improve before changes in physical findings. Laryngoscope, 2001; 111(6): 979–81.
 
8.
Lechien JR, Finck C, Costa de Araujo P, Huet K, Delvaux V i wsp.Voice outcomes of laryngopharyngeal reflux treatment: a systematic review of 1483 patients. Eur Arch Otorhinolaryngol., 2017; 274(1): 1–23.
 
9.
Dejonckere PH, Crevier-Buchman L, Marie JP, Moerman M, Remacle M, Woisard V. Interpretation of the European Laryngological Society (ELS) basic protocol for assessing voice treatment eff ect. Rev Laryngol Otol Rhinol, 2003; 124: 279–83.
 
10.
Wiskirska-Woźnica B. Kliniczna ocena czynności narządu głosu. W: Obrębowski A, red. Narząd głosu i jego znaczenie w komunikacji społecznej. Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu; 2008, s. 42–49.
 
11.
Hirano M. Clinical examination of voice. New York: Springer Verlag; 1981, s. 81–84.
 
12.
Szkiełkowska A. Głos jako element komunikacji międzyludzkiej. W: Szkiełkowska A, Kazanecka E. Emisja głosu – wskazówki metodyczne. Warszawa: Instytut Fizjologii i Patologii Słuchu; 2011.
 
13.
Belafsky PC, Postma GN, Koufman JA. The validity and reliability of the reflux symptom index (RSI). J Voice, 2002; 16: 274–77.
 
14.
Belafsky PC, Postma GN, Koufman JA. The validity and reliability of the reflux finding score (RFS). Laryngoscope, 2001; 111: 1313–17.
 
15.
Ormseth EJ, Wong RKH. Reflux. Laryngitis. Pathophysiology, diagnosis, and management. Am J Gastrolog, 1999; 94(10): 2812–17.
 
16.
Vakil N, van Zanten SV, Kahrilas P, Dent J, Jones R, Global Consensus Group. The Montreal definition and classification of gastroesophageal reflux disease: a global evidence-based consensus. Am J Gastroenterol, 2006; 101: 1900–20.
 
17.
Maniecka-Aleksandrowicz B, Domeracka-Kołodziej A. Zmiany w krtani i krtaniowej części gardła w chorobach górnego odcinka przewodu pokarmowego. Otolaryngol Pol, 2004, 3(3): 109–16.
 
18.
Patti MG. An evidence-based approach to the treatment of gastroesophageal reflux disease. JAMA Surg., 2016; 151(1): 73–78.
 
19.
Oelschlager BK, Chang L, Pope CE 2nd, Pellegrini CA. Typical GERD symptoms and esophageal pH monitoring are not enough to diagnose pharyngeal reflux. J Surg Res, 2005; 128: 55–60.
 
20.
Barry DW, Vaezi MF. Laryngopharyngeal reflux: more questions than answers. Cleven Clin J Med, 2010; 77: 327–34.
 
21.
Dymek A, Dymek L. Refluks krtaniowo-gardłowy. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL; 2013.
 
22.
Goloub JS, Johns MM 3rd, Lim JH, Del Gaudio JM, Klein AM. Comparison of an oropharyngeal dual pH probe and a standard pH probe for diagnosis of laryngopharyngeal reflux. Ann Otol Rhinol Laryngol, 2009; 118(1): 1–5.
 
23.
Dymek A, Dymek L, Starczewska-Dymek L, Dymek T, Nowak K. PH-metria gardła w diagnostyce refluksu krtaniowo-gardłowego (LPR). Alergia, 2009; 3: 39–41.
 
24.
Dymek A, Dymek L, Starczewska-Dymek L, Bożek A, Dymek T, Nowak K. Refluks krtaniowo-gardłowy (LPR) u pacjentów z przewlekłą chrypką. Otolaryngol Pol, 2012; 66 (1): 33–38.
 
25.
Friedman M, Hamilton C, Samuelson CG, Kelley K, Taylor R, Darling R i wsp. The value of routine pH monitoring in the diagnosis and treatment of laryngopharyngeal reflux. Otolaryngol Head Neck Surg, 2012; 146: 952–58.
 
26.
Domeracka-Kołodziej A, Grabczak EM, Dąbrowska M, Lachowska M, Osuch-Wójcikiewicz E, Niemczyk K. Skala Warszawska A-E oceny endoskopowych zmian w krtani związanych z refluksem gardłowo-krtaniowym. Korelacja ze skalą patologii refluksowej (RFS). Otolaryngol Pol, 2014; 68(5): 189–95.
 
27.
Ross JA, Noordzij JP, Woo P. Voice disorders in patients with suspected laryngopharyngeal reflux disease. J Voice, 1998; 12(1): 84–88.
 
28.
Mesallam TA, Malki KH, Farahat M, Bukhari, Alharethy S. Voice problems among laryngopharyngeal reflux patients diagnosed with oropharyngeal pH monitoring. Folia Phoniatr Logop, 2013; 65: 280–87.
 
29.
Domeracka-Kołodziej A, Grabczak E, Dąbrowska M, Lachowska M. Porównanie jakości głosu osób z refluksowymi zmianami w krtani i gardle dolnym przed leczeniem i po nim. Otolaryngol Pol, 2015; 69(1): 47–56.
 
30.
Domeracka-Kołodziej A, Grabczak EM, Dąbrowska M, Arcimowicz M, Lachowska M, Osuch-Wójcikiewicz E i wsp. Comparison of voice quality in patients with GERD-related dysphonia or chronic cough. Otolaryngol Pol, 2014; 68(5): 220–26.
 
31.
Pribuisiene R, Uloza V, Kupcinskas L, Jonaitis L. Perceptual and acoustic characteristics of voice changes in reflux laryngitis patients. J Voice, 2006; 20(1): 128–36.
 
32.
Šiupšiuskienê N, Kęstutis A, Toohill RJ. Usefulness of assessment of voice capabilities in female patients with reflux-related dysphonia. Medicina (Kaunas), 2009; 45(12): 978–87.
 
33.
Hsiung MW, Pai L, Wang HW. Correlation between voice handicap index and voice laboratory measurements in dysphonic patients. Eur Arch Otorhinolaryngol, 2002; 259: 97–99.
 
34.
Sznurowska-Przygocka B, Śliwińska-Kowalska M. Ocena skuteczności rehabilitacji foniatrycznej głosu u nauczycieli z przewlekłą dysfonią. Otolaryngol Pol, 2012; 11(2): 60–70.
 
35.
Niebudek-Bogusz E., Kuzańska A., Woźnicka E., Śliwińska-Kowalska M. Ocena zaburzeń głosu u nauczycieli za pomocą wskaźnika niepełnosprawności głosowej (Voice Handicap Index – VHI). Med Pr, 2007; 58(5): 393–402.
 
36.
Niebudek-Bogusz E, Kuzańska A, Błoch P, Domańska M, Woźnicka E, Politański P, Śliwińska-Kowalska M. Zastosowanie wskaźnika niepełnosprawności głosowej VHI (Voice Handicap Index) w ocenie efektywności terapii głosu u nauczycieli. Med Pr, 2007; 58(6): 501–509.
 
37.
Niebudek-Bogusz E, Kuzańska A, Woźnicka E, Kopczyński J, Śliwińska-Kowalska M. Samoocena głosu za pomocą wskaźnika niepełnosprawności głosowej VHI u pacjentów z porażeniem fałdów głosowych. Otorynolaryngologia, 2008; 7(4): 196–201.
 
38.
Sinkiewicz A, Pruszewicz A, Obrębowski A, Wiskirska-Woźnica B, Wojnowski W. Subiektywna ocena czynności głosowej u nauczycieli uczestniczących w programie rehabilitacyjnym. Otolaryngol Pol, 2006; 60(3): 391–95.
 
39.
Ratajczak J, Rapiejko P, Jurkiewicz D. Wpływ wykonywanego zawodu na samoocenę zaburzeń głosu. Otolaryngol Pol, 2007; 61(5): 857–63.
 
Scroll to top