PRACA PRZEGLĄDOWA
Szumy uszne u dzieci
1
Instytut Fizjologii i Patologii Słuchu, Światowe Centrum Słuchu, Warszawa/Kajetany
2
Warszawski Uniwersytet Medyczny, II Wydział Lekarski, Zakład Niewydolności Serca
i Rehabilitacji Kardiologicznej, Warszawa
3
Instytut Narządów Zmysłów, Kajetany
A - Koncepcja i projekt badania; B - Gromadzenie i/lub zestawianie danych; C - Analiza i interpretacja danych; D - Napisanie artykułu; E - Krytyczne zrecenzowanie artykułu; F - Zatwierdzenie ostatecznej wersji artykułu;
Data publikacji: 24-10-2020
Autor do korespondencji
Danuta Raj-Koziak
Światowe Centrum Słuchu, ul. Mokra 17, Kajetany, 05-830 Nadarzyn, e-mail: d. koziak@ifps.org.pl
Światowe Centrum Słuchu, ul. Mokra 17, Kajetany, 05-830 Nadarzyn, e-mail: d. koziak@ifps.org.pl
Now Audiofonol 2018;7(2):9-13
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Cel:
Celem pracy była ocena problemu, jaki stanowią szumy uszne u dzieci.
Materiał i metoda:
Na podstawie przeglądu piśmiennictwa oraz doświadczeń własnych przeprowadzono analizy na temat: rodzaju szumów usznych, przyczyn ich występowania, epidemiologii oraz zależności pomiędzy występowaniem szumów usznych a płcią, wiekiem dziecka oraz współistniejącym niedosłuchem.
Wyniki:
Szeroki rozrzut wyników badań epidemiologicznych uniemożliwia zajęcie jednoznacznego stanowiska w kwestii częstości występowania szumów usznych u dzieci. Częstość występowania tej dolegliwości wśród dzieci wzrasta wraz z wiekiem. Szumy uszne mogą wpływać negatywnie na jakość życia dziecka, powodując problemy ze snem oraz zaburzenia lękowe i depresyjne. Obecność szumów usznych istotnych klinicznie mogłaby być kryterium kwalifikującym dzieci do dalszej diagnostyki, natomiast ich podział na dokuczliwe i niedokuczliwe mógłby stanowić kryterium kwalifikujące do terapii. Pytanie o obecność szumów usznych powinno zostać włączone do rutynowego wywiadu klinicznego, zbieranego od dziecka powyżej 6 roku życia.
Wnioski:
Szumy uszne dziecięce wymagają opracowania jednolitego, przyjaznego dziecku i jego rodzicom, powszechnie obowiązującego schematu postępowania diagnostycznego i terapeutycznego.
Celem pracy była ocena problemu, jaki stanowią szumy uszne u dzieci.
Materiał i metoda:
Na podstawie przeglądu piśmiennictwa oraz doświadczeń własnych przeprowadzono analizy na temat: rodzaju szumów usznych, przyczyn ich występowania, epidemiologii oraz zależności pomiędzy występowaniem szumów usznych a płcią, wiekiem dziecka oraz współistniejącym niedosłuchem.
Wyniki:
Szeroki rozrzut wyników badań epidemiologicznych uniemożliwia zajęcie jednoznacznego stanowiska w kwestii częstości występowania szumów usznych u dzieci. Częstość występowania tej dolegliwości wśród dzieci wzrasta wraz z wiekiem. Szumy uszne mogą wpływać negatywnie na jakość życia dziecka, powodując problemy ze snem oraz zaburzenia lękowe i depresyjne. Obecność szumów usznych istotnych klinicznie mogłaby być kryterium kwalifikującym dzieci do dalszej diagnostyki, natomiast ich podział na dokuczliwe i niedokuczliwe mógłby stanowić kryterium kwalifikujące do terapii. Pytanie o obecność szumów usznych powinno zostać włączone do rutynowego wywiadu klinicznego, zbieranego od dziecka powyżej 6 roku życia.
Wnioski:
Szumy uszne dziecięce wymagają opracowania jednolitego, przyjaznego dziecku i jego rodzicom, powszechnie obowiązującego schematu postępowania diagnostycznego i terapeutycznego.
REFERENCJE (39)
1.
Raj-Koziak D. Ocena częstości występowania szumów usznych u dzieci. Rozprawa doktorska, 2013: 42–46.
2.
Beukes EW, Manchaiah V, Andersson G, Allen PM, Terlizzi PM, Baguley DM. Situationally influenced tinnitus coping strategies: a mixed methods approach. Disabil Rehabil, 2017: 1–11.
3.
Mazurek B, Szczepek AJ, Brüggemann P. Tinnitus – clinical symptoms and therapy. Laryngorhinootologie, 2017; 96(1): 47–59.
4.
Tunkel DE, Bauer CA, Sun GH, Rosenfeld RM, Chandrasekhar SS, Cunningham ER i wsp. Clinical practice guideline: Tinnitus. Otolaryngol. Head Neck Surg, 2014; 151(2 Suppl): 1–40.
5.
Skarżyński H, Kukwa A, Chmielik M, Gryczyńska G, Grzegorowski M, Hassman-Poznańska E i wsp. Algorytm postępowania w przewlekłym wysiękowym zapaleniu ucha środkowego u dzieci. Audiofonologia, 1999(15): 63–68.
6.
Skarżyński H, Miszka K, Zawadzki R, Mrówka M, Młotkowska-Klimek P, Wysocki J. Korelacja między przewlekłym wysiękowym zapaleniem ucha środkowego a przerostem migdałka gardłowego – analiza około 1500 przypadków. Audiofonologia, 2002; 22: 39–43.
7.
Borowska B. Opracowanie procedury terapii szumów usznych u dzieci. Warszawa: Instytut Fizjologii i Patologii Słuchu, 2007.
8.
Bartnik G, Stępień A, Raj-Koziak D i wsp. Troublesome tinnitus in children: epidemiology, audiological profile, and preliminary results of treatment. Int J Pediatr, 2012, 1–5.
9.
Raj-Koziak D, Piłka A, Bartnik G, Fabijańska A, Kochanek K, Skarżyński H. The prevalence of tinnitus in 7-year-old children in the eastern of Poland. Otolaryngol Pol, 2011; 65(2): 106–109.
10.
Mahboubi H, Oliaei S, Kiumehr S, Dwabe S, Djalilian HR. The prevalence and characteristics of tinnitus in the youth population of the United States. The Laryngoscope, 2013; 123(8): 2001–2008.
11.
Savastano M. Characteristics of tinnitus in childhood. Eur J Pediatr, 2007; 166(8): 797–801.
12.
Akagi H, Yuen K, Maeda Y, Fukushima K, Kariya S, Orita Y i wsp. Ménière’s disease in childhood. Int J Pediatr Otorhinolaryngol, 2001; 61(3): 259–64.
13.
Truy E, Furminieux V, Dubreuil C. Acoustic neuroma in children report of 5 cases. Ann Oto-Laryngol Chir Cervico Fac, 1999; 116(2): 92–97.
14.
Fox GN, Baer MT. Palatal myoclonus and tinnitus in children. West J Med, 1991; 154(1): 98–102.
15.
Jero J, Salmi T. Palatal myoclonus and clicking tinnitus in a 12- year old girl-case report. Acta Oto-Laryngol Suppl, 2000; 543: 61–62.
16.
Kutukcu Y, Imirzalioglu N, Odabasi Z, Gokcil Z, Vural O. Essential palatal myoclonus in monozygotic male twins. J Neurol, 2003; 250(7): 885–86.
17.
MacDonald JT. Objective tinnitus due to essential palatal tremor in a 5-year old. Pediatr Neurol, 2007; 36(3): 175–76.
18.
Howsam GD, Sharma A, Lambden SP, Fitzgerald J, Prinsley PR. Bilateral objective tinnitus secondary to congenital middle-ear myoclonus. J Laryngol Amp Otol, 2005; 119(6): 489–91.
19.
Piotrowska A, Raj-Koziak D, Lorens A, Skarżyński H. Tinnitus reported by children aged 7 and 12 years. Int J Pediatr Otorhinolaryngol, 2015; 79(8): 1346–50.
20.
Humphriss R, Hall AJ, Baguley DM. Prevalence and characteristics of spontaneous tinnitus in 11-year-old children. Int J Audiol, 2016; 55(3): 142–48.
21.
Holgers KM, Juul J. The suffering of tinnitus in childhood and adolescence. Int J Audiol, 2006; 45(5): 267–72.
22.
Kentish RC, Crocker SR, McKenna L. Children’s experience of tinnitus: a preliminary survey of children presenting to a psychology department. Br J Audiol, 2000; 34(6): 335–40.
23.
Kim YH, Jung HJ, Kang SI, Park KT, Choi JS, Oh SH i wsp. Tinnitus in children: association with stress and trait anxiety. The Laryngoscope, 2012; 122(10): 2279–84.
24.
Baguley DM, McFerran DJ. Tinnitus in childhood. Int J Pediatr Otorhinolaryngol, 1999; 49(2): 99–105.
25.
Savastano M. A protocol of study for tinnitus in childhood. Int J Pediatr Otorhinolaryngol, 2002; 64(1): 23–27.
26.
Viani LG. Tinnitus in children with hearing loss. J Laryngol Otol, 1989; 103(12): 1142–45.
27.
Coelho CB, Sanchez TG, Tyler RS. Tinnitus in children and associated risk factors. Prog Brain Res, 2007; 166: 179–91.
28.
Werner LA. The development of auditory behavior (or what the anatomists and physiologists have to explain). Ear Hear, 1996; 17(5): 438–46.
29.
Moller AR, Rollins PR. The non-classical auditory pathways are involved in hearing in children but not in adults. Neurosci Lett, 2002; 319(1): 41–44.
31.
Park B, Choi HG, Lee H, An S, Kim SW, Lee JS i wsp. Analysis of prevalence of and risk factors for tinitus in a young population. Otol Neurotol, 2014; 35(7): 1218–22.
32.
Juul J, Barrenäs ML, Holgers KM. Tinnitus and hearing in 7-year-old children. Arch Dis Child, 2012; 97(1): 28–30.
34.
Graham JM. Tinnitus in children with hearing loss. Ciba Found Symp, 1981; 85: 172–92.
35.
Stouffer JL, Tyler RS, Booth JC, Buckrell B. Tinnitus in normal hearing and hearing-impaired children. 1992.
36.
Aksoy S, Akdogan O, Gedikli Y, Belgin E. The extent and levels of tinnitus in children of central Ankara. Int J Pediatr Otorhinolaryngol, 2007; 71(2): 263–68.
37.
Raj-Koziak D. Występowanie szumów usznych u dzieci – przegląd piśmiennictwa. Now Audiofonol, 2016; 5(1): 1–6.
38.
Coelho CB. Epidemiology of tinnitus in children. W: Moller AR, Langguth B, De Ridder D, Kleinjung T, red. Textbook of Tinnitus, 2011; 39–45.
39.
Baguley DM, Bartnik G, Kleinjung T, Savastano M, Hough EA. Troublesome tinnitus in childhood and adolescence: Data from expert centres. Int J Pediatr Otorhinolaryngol, 2013; 77(2): 248–51.
Udostępnij
Przetwarzamy dane osobowe zbierane podczas odwiedzania serwisu. Realizacja funkcji pozyskiwania informacji o użytkownikach i ich zachowaniu odbywa się poprzez dobrowolnie wprowadzone w formularzach informacje oraz zapisywanie w urządzeniach końcowych plików cookies (tzw. ciasteczka). Dane, w tym pliki cookies, wykorzystywane są w celu realizacji usług, zapewnienia wygodnego korzystania ze strony oraz w celu monitorowania ruchu zgodnie z Polityką prywatności. Dane są także zbierane i przetwarzane przez narzędzie Google Analytics (więcej).
Możesz zmienić ustawienia cookies w swojej przeglądarce. Ograniczenie stosowania plików cookies w konfiguracji przeglądarki może wpłynąć na niektóre funkcjonalności dostępne na stronie.
Możesz zmienić ustawienia cookies w swojej przeglądarce. Ograniczenie stosowania plików cookies w konfiguracji przeglądarki może wpłynąć na niektóre funkcjonalności dostępne na stronie.
